3 stycznia, tuż po rozpoczęciu Nowego Roku, nasza Wspólnota znów spotkała się by wielbić naszego Pana. Jak zwykle rozpoczęliśmy od Mszy Świętej. Eucharystia jest centrum naszego życia, tym, na co zawsze czekamy. W Eucharystii przychodzi do nas sam nasz Pan, żywy Jezus Chrystus obecny pod postacią Chleba i Wina, które stają się prawdziwie Jego Ciałem i Krwią, przelaną za nas z Miłości.

Na początku spotkania w modlitwie przywoływaliśmy Ducha Świętego. Prosiliśmy by przyszedł do nas, by nas otworzył na swoje działanie, by spłynął na nas i wypełnił nas swoją miłością. W piosence śpiewaliśmy: „Duchu Święty uwolnij moje serce, rozraduj me oblicze”.

Po długim i pięknym uwielbieniu staliśmy się wyobrazić sobie jak wygląda nasz Bóg, Jaki mamy jego obraz. Czy po zamknięciu oczy i wyobrażeniu sobie naszego Pana widzimy Jezusa? Czy Boga Ojca? Czy starca? Zobaczmy dobre oczy Boga, które patrzą na nas z miłością, zobaczmy Jego serce walczące o nas zawsze i w każdej sytuacji. Zobaczmy Tego, który nigdy nas nie opuści, choćbyśmy sami oddalili się od Niego i odwrócili plecami. On tyle razy wydobył nas z głębi, uzdrowił, odnowił. On daje nam wolność, bierze w opiekę, prowadzi drogami, które są nieraz trudne, ale nigdy nas nie zostawi na tych drogach. Taki jest nasz Pan: dobry i miłosierny, jak Ojciec, kochający nad życie swoje dziecko, potrafiący zrobić wszystko, aby było szczęśliwe, aby miało życie w obfitości.

W dalszej części spotkania głos zabrał ksiądz Marcin Szopiński – patrzerz naszej Wspólnoty. Rozpoczął konferencję na temat liderów, na podstawie książki „Odbudowana – czyli jak przebudzić wiernych dotrzeć do zagubionych i nadać kościołowi znaczenie”. Książka opowiada o perypetiach księży, którzy podjęli się budowania nowej parafii w Stanach Zjednoczonych, zmagają się z różnymi trudnościami nie tylko administracyjnymi, ale i ludzkimi jak np. wybory liderów różnych grup i wspólnot. Przez 5 lat ponosili wiele porażek. Sami potem stwierdzili, że głównym błędem ich było wybieranie nieodpowiednich osób, pochopne angażowanie ludzi pod presją czasu. Jakie powinny być cechy lidera? Powinni mieć dar mądrego duszpasterstwa, dar inteligencji emocjonalnej i dojrzałość duchową. Należy odkrywać charyzmaty ludzi, na animatorów powoływać ludzi, którym się ufa i których się zna. Duszpasterz powinien sporo czasu poświęcić takiej osobie. Nie ustawać w wysiłkach nawet jak jest źle, nawet jak są trudności. Nie żałujmy trudów, ani poświęceń. Członkowie wspólnoty powinni służyć i być przykładem służby. Przy wyborze lidera należy szukać osoby nadającej się do tego, zapewnić swobodny dostęp do pasterza i wsparcie. Powinien modlić się za swoich współpracowników i mieć osoby do współpracy, którzy są do tego chętni. Bardzo ważna jest wspólna modlitwa, szacunek, rozwój, ale też i wspólna zabawa i to, aby się po prostu lubić. Przywódca jest ambitny na wspólnotę, sukcesy przypisuje innym, a sam bierze odpowiedzialność za porażkę. Lider musi przede wszystkim słuchać Boga, stawać w pokorze i być odważnym jak Jezus. Nieustraszenie mówić prawdę z miłością i kochać bezinteresownie i podejmować trudne decyzje. To trudna posługa i odpowiedzialna, ale Pan będzie wspomagał. Po tejże pięknej konferencji nastąpiły wybory lidera naszej Wspólnoty.

autor: Ela Dojka

3. stycznia 2017 (wtorek) –  Spotkanie modlitewne w Domu Diecezjalnym Tabor.
Mszę Świętą odprawił: ks. Marcin Szopiński
Prowadzenie modlitwy uwielbienia: Piotr Bilo i Ela Burek wraz z diakonią uwielbienia i prorocką.
Konferencja pt. „Odbudowana – czyli jak przebudzić wiernych dotrzeć do zagubionych i nadać kościołowi znaczenie” wygłosił ks. Marcin Szopiński