Rok formacyjny ruszył pełną parą!
W poszukiwaniu skupienia przed czekającymi nas podczas dzisiejszego spotkania zadaniami, mogliśmy w ciszy poprzebywać przed Najświętszym Sakramentem.
Następnie w trakcie Eucharystii, z uwagą wsłuchaliśmy się w słowa naszego Pasterza, który rozważał fragment z Księgi Przysłów. Mimo, że jej teksty czytane są w kościele bardzo rzadko, niewątpliwie są bardzo ważne. Zachęcają nas, aby modlić się tak jak król Salomon o dar mądrości. A mądrość ta, to nic innego jak dar poznania Jezusa i Słowa Bożego. W Słowie tym, odzwierciedla się bowiem sens naszego życia. W nim znajdujemy wskazówki jak postępować i jakie drogi wybierać. Nierzadko drogi te będą trudne, wręcz wymagające od nas ogromnego poświęcenia. Święty ojciec Pio z Pietrelciny, patron dzisiejszego dnia, wierny Jezusowi i wsłuchany w Jego słowo, przyjął ciężar niesłusznych oskarżeń i nie sprzeciwił się, kiedy na lata zabroniono mu pełnienia funkcji kapłańskich. Idąc za przykładem o. Pio, który zdobył mądrość poprzez korzystanie z Daru Bożego, jakim jest mądrość Jezusa, mogliśmy modlić się słowami pieśni: „Pokładam w Panu ufność mą, zawsze ufam Jego Słowu”.
Po Eucharystii, trwając w zaufaniu przed Najświętszym Sakramentem, rozpoczęliśmy modlitwę różańcową. Wierząc, że stoimy przed Synem Bożym, sercem, rozumem i wolą poddaliśmy się prowadzonej przez Ks. Damiana modlitwie uzdrowienia i uwolnienia. W ręce Maryi oddawaliśmy nasze braki w miłości względem Boga, bliźniego i nas samych. Błagaliśmy Jezusa o nawrócenie oraz o wypełnienie nas Jego miłością, w taki sposób, aby działała w dwie strony. Chcemy bowiem nie tylko przyjmować miłość Jezusa, ale też obdarowywać nią innych, szczególnie w naszych domach, w pracy, w relacjach, ale też nie zapominając o nas samych. Bo Bóg stworzył nas z miłości do miłości, dając nam jej znak- Krzyż Jezusa oraz posyłając Ducha Świętego, aby wlewał w nas ten dar.
Podczas modlitwy dotknęliśmy również kwestii przebaczenia. W biuletynie Wspólnoty, przewidziane na dzisiaj rozważanie Konstytucji Gaudium et spes pkt. 28, zachęca nas właśnie do przebaczenia, będącego szczególnym wyrazem miłości i szacunku wobec naszych nieprzyjaciół. Musimy pamiętać, że przebaczenie to decyzja woli. Mimo bólu, mamy możliwość
w imię Jezusa Chrystusa wybaczać tym, którzy nas skrzywdzili.
Spotkanie zakończyliśmy pieśnią do Maryi, Królowej Pokoju, która nieustannie prowadzi nas do swojego Syna.